بر اساس نتایج حاصل از پایش ملی محیط کسب‌وکار ایران در بهار ۱۴۰۰، رقم شاخص ملی، ۵/۹۰ (نمره بدترین ارزیابی ۱۰ است) محاسبه شده که تا حدودی از وضعیت این شاخص نسبت به ارزیابی فصل گذشته (زمستان ۱۳۹۹ با میانگین ۵/۸۰) بدتر شده است.
• در بهار ۱۴۰۰، فعالان اقتصادی مشارکت‌کننده در این پایش، به‌ترتیب سه مؤلفه
۱- غیرقابل پیش بینی بودن و تغییرات قیمت مواد اولیه و محصولات
۲- بی ثباتی سیاستها، قوانین و مقررات و رویه های اجرایی ناظر بر کسب‌وکار
۳- دشواری تأمین مالی از بانک ها
را نامناسب‌ترین مؤلفه‌های محیط کسب‌وکار کشور نسبت به سایر مؤلفه‌ها ارزیابی نموده‌اند.
• بر اساس یافته‌های این طرح در بهار ۱۴۰۰، استان‌های کرمانشاه، کرمان و کردستان به‌ترتیب دارای بدترین وضعیت محیط کسب وکار و استان‌های سمنان، مرکزی و خراسان رضوی به‌ترتیب دارای بهترین وضعیت محیط کسب وکار نسبت به سایر استان‌ها ارزیابی شده‌اند.
• براساس یافته های طرح، میانگین ظرفیت تولیدی(واقعی) بنگاه‌های اقتصادی شرکت کننده در فصل بهار معادل ۳۸/۶۴ درصد بوده که نسبت به همین میزان در زمستان گذشته (۴۲/۷۲ درصد)، با کاهش تقریبی ۴واحدی مواجه شده است.
• بر اساس نظریه عمومی کارآفرینی شین، شاخص ملی محیط کسب وکار ایران در بهار ۱۴۰۰، عدد ۶/۰۲ (عدد ۱۰ بدترین ارزیابی است) به دست آمده است که بدتر از وضعیت این شاخص در ارزیابی فصل گذشته (زمستان ۱۳۹۹ با میانگین ۵/۹۶) است. میانگین ارزیابی محیط اقتصادی عدد ۶/۱۹ است که در ارزیابی فصل گذشته عدد ۶/۱۵ حاصل شده بود و میانگین ارزیابی محیط نهادی عدد ۵/۸۹ است که در فصل گذشته عدد ۵/۸۱ ارزیابی شده بود. بر این اساس، همانند فصل گذشته محیط جغرافیایی با عدد ۵/۳۷ و محیط مالی با عدد ۸/۱۴ به ترتیب مساعدترین و نامساعدترین محیط‌ها بر اساس نظریه عمومی کارآفرینی شین بوده‌اند. لازم به ذکر است که شاخص شین به دلیل درنظر گرفتن وزن عوامل مختلف در محاسبه، از دقت بیشتری نسبت به شاخص کل کشور برخوردار است.
بهار ۱۴۰۰
بدون دیدگاه