در ابتدای نوشته به دکتر فرانکل اشاره کردم. او پس از پشت سر گذاشتن تجربه‌ی دهشتناک آشوویتس، در ادامه به کار اصلی‌اش یعنی روان‌درمانی بازگشت و مکتب جدیدی را روان‌درمانی پایه‌گذاری کرد که معنادرمانی (لوگوتِراپی) نام دارد.
دکتر فرانکل، عصاره‌‌ی تجربیات و تفکر خود را در کتاب «انسان در جستجوی معنا» خلاصه کرد. از این کتاب چند ترجمه وجود دارد و احتمالا خیلی هم تفاوتی نمی‌کند کدام را بخوانید.
اگر بخواهم به‌صورت خلاصه این کتاب را معرفی کنم می‌گویم که: در روزهای تلخ و تاریک زندگی، آن‌چه موجب نجات آدمی می‌شود، ایمان به زیبایی رؤیاها و معنای بزرگی است که وجود هر انسانی را تعریف می‌کند. قصه‌ی پرغصه‌ی زندگی گویی با درک این معنی است که به آرامش می‌رسد. کتابی پنج ستاره که چون از دل برآمده بر دل می‌نشیند. شاه‌کار دکتر فرانکل را باید بارها خواند!
بدون دیدگاه