کتاب خانه دیکتاتور کاخ یا گور

کتاب خانه دیکتاتور کاخ یا گور

نویسنده: غسان شربل

مترجم:علی موسوی خلخالی

انتشارات : دنیای اقتصاد تابان

موضوع : تاریخ – سیاست – جنگ ایران و عراق ( ۵۳ )

معرفی کتاب خانه دیکتاتور، کاخ یا گور

غسان شربل، روزنامه‌نگار و نویسنده‌ای لبنانی است. حیات روزنامه‌نگاری‌اش را در روزنامه لبنانی «النهار» آغاز کرد بعد در «آژانس روزنامه‌نگاران فرانسه» و روزنامه «الشرق الاوسط» و مجله «الوسط» مشغول به کار شد. از سال ۲۰۰۴ رئیس تحریریه روزنامه «الحیات» و اکنون رئیس تحریریه روزنامه الشرق الاوسط است. در پوشش بعضی از حوادث عربی و بین‌المللی مشارکت داشته و سلسله مصاحبه‌هایی را با پشتیبانی شبکه‌های لبنانی و عربی با سیاستمداران عربی انجام داده است. آثاری همچون – جورج حاوی می‌گوید «جنگ و مقاومت و حزب»، خالد مشعل می‌گوید «جنبش حماس و آزادسازی فلسطین»،خاطرات اطلاعاتی امنیتی، ۲۰۰۷، لعنت کاخ، ۲۰۰۸ و اسرار جعبه سیاه، ۲۰۰۸ از او منتشر شده‌است. «خانه دیکتاتور، کاخ یا گور» ترجمه‌ای از کتاب «عراق از جنگ تا جنگ؛ صدام از اینجا عبور کرد» شربل است. این اثر یکی از معروف‌ترین آثار نویسنده و یکی از برجسته‌ترین کارهای انجام‌شده به صورت تاریخ شفاهی درباره عراق است. کتابی که بعد از انتشار هم بسیار مورد استناد تاریخ‌نویسان عراق قرار گرفت و هم در بسیاری از محافل عربی و بین‌المللی نقد و بررسی شد. از نکات برجسته این کتاب اشاراتی است که طرف‌های عراقیِ مصاحبه‌شونده درباره روابط ایران و عراق انجام داده‌اند که در نوع خود جالب هستند. این کتاب، مصاحبه با چهار مقام سابق عالی‌رتبه عراقی است که هر کدام از دیدگاه خود به توصیف تاریخ عراق در دوران مسئولیتشان پرداخته‌اند و تلاش دارد از چهار زاویه بر بخش‌هایی از دوران تاریک رژیم بعث و پس از آن نوری بتاباند و حقایقی را برملا کند. در مقدمه نویسنده می‌خوانید: تاریخ می‌گوید که هیچ‌وقت عادت نبوده که سرور بغداد بازنشسته شود. انتخاب‌های او محدود است: کاخ یا قبر. همواره باید آماده نبردهای ویرانگر باشد. اشتهای امپراتوری‌های پیرامونی آن فراوان بوده است. برای همین باید همیشه نسبت به اوضاع داخلی و خارجی‌اش هوشیار باشد. طعنه‌ها توطئه آمیزند، یا باید همانند سم مهلک باشند یا اینکه از پناهگاه‌های تاریک نجات یافته و خارج شوند. در این چارچوب صدام حسین فرزند مشروع این نهر ظالمانه است. صعودش به قدرت حتی تا قبضه مطلق آن طبیعی است و پایان حلق‌آویزشدنش در میان فریادهای انقلابی نیز طبیعی جلوه می‌کند.